در قسمت پایانی مربوط به ضمیرخودآگاه ، به سه مورد دیگر از حواس پنجگانه یعنی حس بویایی و چشایی و لامسه می پردازم.
نه اینکه بگویم این سه احساس قوی نیستند و تاثیری روی ضمیرناخودآگاه ندارند ، اما واقعیت این است که تاثیر و پیام هایی که توسط حواس بینایی و شنوایی به ضمیرناخودآگاه ارسال میشوند فوق العاده قوی تر هستند.
بطور کلی تمام حواس پنجگانه انسان ، بنوعی ورودی های ضمیرناخودآگاه هستند.
هر آنچه را که شما لمس میکنید و احساسی که از لمس آن بر ذهن شما باقی می ماند ، تاثیر و پیامی است که ضمیرناخودآگاهتان فرستاده میشود.
هر آنچه را که شما توسط دهان و زبان خود می چشید ، پیامی همراه با یک احساس خاص، به ضمیرناخودآگاه ارسال میکند.
به همان نسبت هر آنچه که از طریق بینی و حس بویایی شما دریافت کنید ، تاثیری خاص روی ذهن و ضمیرناخودآگاهتان می گذارد. با حس کردن بوی یک گل خوش بو ، ضمیرناخودآگاه ، پیامی حاوی یک احساس مثبت و قشنگ ، دریافت میکند و معادل آنرا به کائنات می فرستد.
در پایان بخش ضمیرخودآگاه باید بگویم که ما معمولا" به دو صورت ، توسط ضمیرخودآگاه ، پیام هایی را به ضمیرناخودآگاه ارسال می کنیم.
دریافت های ضمیرخودآگاه یا ارادی هستند یا غیر ارادی.
گاهی اوقات شما تصمیم می گیرید که یک گل خوش بو را بو کنید یا یک آهنگ شاد و دل انگیز را گوش فرا بدهید و گاهی هم دلتان میخواهد یک صحنه یا تصویر زیبا را مشاهده کنید.
اما گاهی اوقات بصورت ناخواسته این ورودی ها انجام میشود.
مثلا شما در یک مجلس حضور دارید و بدون اینکه بدانیدچه اتفاقاتی در آنجا قرار است رخ بدهد ، از مطالب گفته شده توسط دیگران ، استفاده کرده و بصورت ناخواسته آن کلمات و عبارات وارد ذهن شما میشوند.
حال این عبارات و واژه ها مثبت باشند یا منفی ، فرقی برای ضمیرخودآگاه ندارد. این ورودی ها هرچه که باشند وارد ذهن میشوند و از آنجا هم به ضمیرناخودآگاه می رسند.
اگر احساس کردید که مطالب شنیده شده برایتان مفید نیست نباید آنجا بمانید. محل را ترک کنید و اجازه ندهید که گوش ها و چشمانتان این پیام های منفی را دریافت نمایند.