قسمت دوم ورودی های ذهن یا ضمیرخودآگاه ، ارتعاشات فکری هستند که هر لحظه وارد ذهن ما میشوند.
هر آنچه راکه شما در آن واحد درحال فکر کردن به آن هستید ، معادل خوراک و پیام هایی هستند که به ضمیرناخودآگاه شما ارسال میشود.
گاهی اوقات این افکار ممکن است تحت کنترل شما نباشند و بصورت غیر ارادی وارد ذهنتان بشوند.
مثلا" به یکباره به یاد گذشته های دور افتاده و یک خاطره در ذهنتان زنده بشود. هرچند به یاد آوردن این خاطرات هم دلایل خاص خودش را دارد که در این قسمت نمیخواهم به آن بپردازم.
تجسمات ذهنی که بصورت ارادی معمولا" توسط انسان انجام میگیرد ، پیام ها و خوراکی را برای ضمیرناخودآگاه آماده میکند.
تصورات و تجسمات شما ،اگر همراه احساس و باور باشند نه تنها روی وضعیت جسمی و روحی شما تاثیر میگذارند بلکه به عنوان یک دستورالعمل و برنامه به ضمیرناخودآگاه ارسال شده و از آن طریق به کائنات ارسال میشود.
اگر تصورات و تجسمات شما همراه با احساس و هیجان نباشند ، بصورت پیام های " خام " تلقی خواهند شد و به ضمیرناخودآگاه راه پیدا نمیکنند.
به همین دلیل است که افراد زیادی هستند با وجود اینکه تصورات و تجسمات زیادی در ذهن خود دارند با این حال این تصورات به واقعیت تبدیل نمیشوند.
بسیاری از افراد هستند که وقتی تصوری در ذهن خود ایجاد میکنند، هیچ باوری نسبت به آن ندارند. در واقع اصلا" باور ندارند که این تصور ممکن است روزی تبدیل به عمل بشود.
هیجان و باور ، تاثیر فوق العاده ای در عملی شدن تصور و تجسم ، دارند.
در پست بعدی به ادامه این مطلب خواهم پرداخت.